90/10 principe van Stephan Covey

Er zijn vele rampscenario’s te bedenken die tijdens presentaties kunnen gebeuren. En helaas is het niet altijd te voorkomen dat er iets misgaat. Sterker nog: bij bijna iedere presentatie gaat er wel iets mis en vaak heeft u dat helemaal niet in de hand. Het enige wat u op zo’n moment wel in de hand heeft, is hoe u erop reageert. Het is immers uw reactie die bepaalt wat er dan gebeurt volgens het 90/10 principe van Stephan Covey.

Het 90/10 principe leert ons dat we over 10% van wat er gebeurt in ons leven geen macht hebben. Het is zoals het is en we kunnen er niks aan veranderen, we hebben er geen enkele controle over. Dit in tegenstelling tot de overige 90%, want daarover hebben we alle controle. Deze 90% wordt namelijk bepaald door onze eigen reactie op gebeurtenissen.

Wanneer de computer bijvoorbeeld aan het begin van onze presentatie kapot gaat, kunnen we daar op dat moment niets aan veranderen. Maar wel heeft onze reactie invloed op wat er daarna gebeurt. U kunt ervoor kiezen om bij de pakken neer te gaan zitten en uw presentatie stoppen, of u kunt het doen met wat u in huis heeft: uw kennis en uw creativiteit en misschien wordt het dan ineens de beste presentatie die u ooit gegeven heeft.

Of u begint uw presentatie en uw publiek ziet het begin van uw krachtige powerpoint presentatie, waar u heel veel tijd in heeft gestoken. U weet zeker dat u uw publiek gaat overtuigen van uw product. Uw presentatie verloopt voorspoedig, u spreekt goed, het publiek lijkt geïnteresseerd, uw powerpointpresentatie verloopt goed.. Maar dan plotseling staat er iemand uit het publiek op en zegt: “Er klopt helemaal niets van wat u zegt.” Deze reactie had u niet zien aankomen en het raakt u. U weet niet wat u moet zeggen en voelt boosheid in u opkomen, omdat deze man uw presentatie verpest. U heeft er zoveel tijd en energie in gestoken en deze man verpest het met één reactie. U zegt op een boze toon tegen deze man dat het wel degelijk ergens op slaat en dat hij moet gaan zitten, zodat u verder kunt met de presentatie. De man geeft zijn bewering echter niet op en begint uw presentatie van voren tot achter af te kraken. U gaat de discussie aan en weerlegt alles wat de man zegt. De sfeer verandert en het publiek probeert u en de man te sussen, maar hebben ondertussen een heel ander beeld gekregen bij de presentatie. De presentatie zal niet meer afgemaakt worden. Maar waarom?

1. Was het door de man in het publiek, door zijn commentaar?
2. Kwam het door het publiek, omdat ze niet meer wilden luisteren?
3. Of kwam het door uw reactie?

Natuurlijk kunnen we zeggen dat het door het commentaar van de man was en ook kunnen we het publiek de schuld geven. Echter moeten we zeggen dat uw reactie doorslaggevend is geweest in deze situatie. Wanneer u in deze situatie anders gereageerd had, zou de presentatie heel anders verlopen kunnen zijn. U had bijvoorbeeld aan de man kunnen vragen waarom hij zo over uw presentatie dacht. Door het probleem te onderzoeken en het probleem te vinden, had u de man (en daarmee zelfs het publiek) kunnen overtuigen van uw presentatie.

Ook had u luchtig met zijn opmerking om kunnen gaan, door bijvoorbeeld te zeggen: “U vindt de presentatie nergens op slaan, maar u heeft nog niet gehoord dat…” U had dan een punt kunnen aanhalen die voordelig is voor de man, waardoor hij weer geboeid kon worden door de presentatie.

Natuurlijk is dit een extreem voorbeeld van een reactie, die hoogstwaarschijnlijk niet op u van toepassing is. Maar ook de minder heftige reacties hebben een grote invloed op alles wat er in onze levens gebeurt en zo ook tijdens het presenteren. Zo is uw reactie op vragen uit het publiek belangrijk en ook hoe u na de presentatie omgaat met uw publiek als zij naar u toe komen.

Het 90/10 principe is in alle situaties toepasbaar. Ons advies is daarom om altijd te bedenken, wat u kunt doen of veranderen!